Saturday, October 30, 2010

Internal exams over. Going to Bharuch for Diwali vacation of 15 days.
Todays date 30102010.

Sunday, October 24, 2010

में जानता नहीं आप क्या लगते हो मेरे...

Was feeling bored, so tried to think of some lines. And these are the lines which came to my mind.

में जानता नहीं आप क्या लगते हो मेरे ,
फिर भी ये जानता हूँ की आप हो गए हो मेरे,
इस नाते को कौनसा नाम दूं ये पता नहीं,
फिर भी ये जानता हूँ की ये नाता सिर्फ दोस्ती का नहीं.

- यशपालसिंह जडेजा

Saturday, October 23, 2010

1st Internal Exam

Our first internal exams will be from 28th-30th October, 2010.

28th - Advance topics in Networks (11am to 12pm) and Computation
Intelligence (3pm to 4pm)

29th - Computer Graphics (11am to 12pm) and Distributed Computing (3pm to 4pm)

30th - Cryptography and Network Security (11am to 12pm)

So will be rushing home after the exam on 30th. And will be returning
after Diwali vacation gets over, may be on 15th November.

Thursday, October 21, 2010

ભૂલી ગયો.

Wrote this poem just a few minutes back sitting here in my hostel room no. 212.

લોકો માટે દુવા કરી, મારી દુવાઓ ભૂલી ગયો,
હ્રદય ને રડતું મૂકી, આંસુ પાડવાનું ભૂલી ગયો.

પ્રેમિકા ને આપવા ફૂલ, બનાવ્યો મોટો બગીચો,
કમનસીબી કે વખત આવ્યે એ ફૂલ આપવાનું ભૂલી ગયો.

મિત્રો ના જખ્મો નો ઈલાજ કરતો રાત દિન,
મારા જખમી દિલ નો ઈલાજ કરવાનું ભૂલી ગયો.

સ્વજનોનો ના નિધન વખતે લખ્યા ઘણાં મૃત્યુગીત,
મારા નિધન પેહલા મારું મૃત્યુગીત લખવાનું ભૂલી ગયો.

બિનવારસી લાશો ને ઘણી વાર મેં દફનાવી છે, પણ,
મારી ખુદની લાશ માટે કબર ખોદવાનું ભૂલી ગયો.

- યશપાલસિંહ જાડેજા

Wednesday, October 20, 2010

કવિ શ્રી વિપિન પરીખ… ૮૦ વર્ષની વયે બે દિવસ પહેલા મુંબઈમાં અવસાન પામ્યા.

હું તને એમ નહીં પૂછું
"તારી આંખમાં આંસુ કેમ છે ?"
માત્ર એટલું જ કહીશ
"આવ, મારી બાજુમાં બેસ !"

- વિપિન પરીખ


મને મેવાડમાં મીરાં મળી નહીં.
મને વૃંદાવનમાં રાધા મળી નહીં.
પણ કદાચ,
એમાં મારો પણ દોષ હોય.
મેં મુંબઈ છોડ્યું જ ન હોય !

-વિપિન પરીખ

સુખ,
ચાલીના નળમાંથી માંડમાંડ ટપકતું પાણી ટીપે ટીપે.
દુ:ખ,
ચર્ચગેટના સ્ટેશન પર
ઊતરતાં ટ્રેનમાંથી એક પછી એક
માણસોના મોજાં…
દરિયો…

- વિપિન પરીખ

મકાન પડી ગયું
બાળક દટાઈ ગયું ને
ડોસી બચી ગઈ.
'આમ કેમ?' એ પ્રશ્નને
એ લોકો કાટમાળ સાથે ઉપાડી ગયા.

- વિપિન પરીખ

મને મારી ભાષા ગમે છે
કારણ બાને હું બા કહી શકું છું.

'મમ્મી' બોલતાં તો હું શીખ્યો છેક પાંચમા ધોરણમાં.
તે દિવસે ખૂબ રોફથી વાઘ માર્યો હોય એમ
મેં 'મમ્મી' કહીને બૂમ પાડેલી.
બા ત્યારે સહેજ હસેલી -
કારણ બા એક સાદો પોસ્ટકાર્ડ પણ માંડ માંડ લખી શકતી.

બા બેંકમાં સર્વિસ કરવા ક્યારેય ગઈ નહોતી અને
રાત્રે 'લાયન્સ' પાર્ટીમાં ગઈ હોય એવું યાદ પણ નથી.
બા નવી નવી 'ડિશ' શીખવા 'cooking class'માં ગઈ નહોતી
છતાં ઇંગ્લિશ નામ ખડક્યા વગર એ થાળીમાં જે મૂકતી
તે બધું જ અમૃત બની જતું.

મને મારી ભાષા ગમે છે,
કારણ મને મારી બા ગમે છે.

-વિપિન પરીખ

Source of the above compositions of વિપિન પરીખ : http://layastaro.com/?cat=99

Todays date 20.10.2010.

Sunday, October 17, 2010

Back to hostel

Reached hostel in the evening. Alone in the room as my room-mates will be arriving tomorrow morning. Today hostel seems to be too quiet as from tomorrow 1st year students are having their internal exams and rest of the students will be arriving tomorrow morning.

Friday, October 15, 2010

No playing Garba this Navratri.

I won't be playing Garba this Navratri as am not keeping well these
days :-( and secondly I've to go back to hostel on Sunday i.e.
Dusheraa. And as such am having too much work to complete (assignments
and practicals).

Thursday, October 14, 2010

Came Bharuch yesterday afternoon as had too much stomach ache and vomiting previous night.

Sunday, October 10, 2010

Within few minutes, the Date and Time will be 10-10-10 10:10.
At this small hospital in Kherva village. Doctor's name is Rambhai Patel, M.B.B.S. Had little fever, body aching and shivering last night. Luckily this hospital is open even on Sunday otherwise it was difficult for me to wait till tomorrow morning.

Friday, October 8, 2010

Garba in full swing in Boys Hostel (Uma Hostel).

1 week in M.Tech

Today I completed 1 week here in M.Tech. Last Friday I left Bharuch and came here. Reached here around 10 and then had to pay the hostel fees, unload my stuff and pay remaining fees and fill different forms at the college. I, alongwith Pappa, Mummy and Uncle came here in our car. Then finally, after all other official formalities got completed, I attended last two lectures in my class. And then finally went to hostel, walking about 2 kms or even more. My roommates are 2 good guys, Amit and Nishit, both in M.Tech. (CAD/CAM). They completed their B.E in Mech. Engg. from C.U. Shah College of Engineering, Wadhwan. Hostel food is as usual bad, which my friends used to complain in B.E. Also now I've to get up early as tea and breakfast is between 7-8. And I've to eat lunch before going to college, which starts at 10:00am. So having lunch at 9:30 is just too awkward for me, for a person, who generally used to get up at 9:00 am. And then walk 2-2.5 kms to reach college. I've to cross one large piece of barren land, a school compound and a large cricket ground to reach college campus. Classmates are good, but many of them are either married or on the verge of marrying. Most of them are experienced, except a few who passed out in 2009 or 2010. In all we are 18 students, out of which there are 6 or 7 girls (I don't know the perfect number) and rest are boys. Most of the faculty are good and keep us on our toes. On last Friday, which was my first day here in college, the faculty of ATN (Advance Topics in Networks) took a surprise test in the last 15 minutes. However as it was my first day, he asked me to write whatever I could write. And then in the next lecture, which was the last lecture of that day, we got the grades. I got C+ grade. I consider fair enough, as some of the students who attended college right from the first day got C grade. Today there was another surprise test in Computer Graphics. Today it was my first lecture of the concerned faculty in CG. I had attended other lectures of the another CG faculty during the week, but none of this Sir. So I said sir about my new admission, to which he replied that I need to mark answers of whatever I knew. (It was a MCQ type exam with 15 questions, and -ve marking for each wrong answer or UNATTEMPTED answer). Now this thing was completely new for all of us. So even if someone didn't answered any question, even then he/she will score -7.5 marks. :-) Anyways, in the next lecture we got our grades and I got a C. Again I consider it to be fair enough, as I could see 2-3 other C's too in the list.

Also from today, Navratri starts. This is for the first time that I am away from home, studying during Navratri. :-( My hostel (Uma hostel) has arranged for Navratri celebrations here, but nothing is compared to the Navratri I did for years in GNFC Township. Thanks to this hostel for giving wifi connectivity to students (although its quite unreliable), that I've access to internet. That's it till now.

Navratri celebrations in full swing here, in Uma hostel.

Thursday, October 7, 2010

સુખ અને દુઃખ એ છે જીવનનો દસ્તૂર

Wrote this poem after coming here, at Kherva.

સુખ અને દુઃખ એ છે જીવનનો દસ્તૂર,
નસીબ નો માર લાગે છે બહું ક્રૂર,
અરમાનો થી બનાવેલો મહેલ થાય છે ચૂર,
અને જીવનનો સ્વર થાય છે બેસૂર.

દિલ ની ધડકનની તું છે નૂપુર,
પ્રેમ ભીની લાગણીઓની તું છે પૂર,
મહેરબાની કરી ના થતી મારાથી દૂર, કારણ કે,
અંધકારમય જીવનની તું છે નૂર.

- યશપાલસિંહ જાડેજા

મારા વહાલા બાળકોને - ૬ અને ૭

મારા વહાલા બાળકો, હેપી બર્થ ડે. ભગવાન તમને ખુશ રાખે અને તમારી ઈચ્છાઓ પૂરી કરે એવા આશીર્વાદ. મારી આળસને કારણે ગયા વર્ષે તમારા જન્મદિવસ પર આ લ...