હોસ્ટેલમાં આવ્યા પછી હોસ્ટેલ માં બનતી દરેક વાનગી કોઈ પણ જાતના સ્વાદ ની પરખ કર્યા વગર હું ખાઈ લવ છું. પેટ ભરાય જાય એટલે ઉભો થઈને થાળી મૂકી દવ છું અને હાથ ધોઈને બાહાર આવું છું. જમ્યા પછી કોઈ પણ જાતની ખુશી ની લાગણી નથી થતી. કારણ કે જમવાનું હોઈ છે જ એટલે સ્વાદવિહીન. એમ પણ મને પહેલેથી જ જમવામાં સ્વાદ ની બહુ ખાસ ખબર પડતી નો'તી. હા, એટલું ખરું કે મમ્મીએ નાં ભાવતું શાક કે વાનગી બનાવી હોઈ તો ખાતો નહિ અને અમુક વાર ગુસ્સો પણ કરતો પણ હવે હોસ્ટેલ માં તો ક્યાં કોઈના પર ગુસ્સે થવાય??? ભૂખ લાગી હોય એટલે જમવા જાઉં, જે બનાવ્યું હોય એ થાળી માં ઠાલવું, પેટ ભરાય એટલું ખાવ, ના ભાવે તો પડતું મુકું અને હાથ ધોઈને બાહાર આવી જાઉં. હવે તો એવું લાગે છે કે જીભ પણ કોઈ સ્વાદ ને ઓળખી નથી શક્તિ. હોસ્ટેલ માં આવી ને ૩-૪ કિલો વજન ઉતર્યો છે. અહિયાં આવ્યો એ પહેલા મારો વજન ૫૪-૫૫ કિલો હતો જે હવે ઘટી ને ૫૦-૫૧ જેટલો થયો છે.
After coming here in hostel I eat the food prepared in the mess without any fuss or any kind of taste. There's no satisfaction after eating the food. It is so tasteless that sometimes I think my tongue will forget all the different tastes that are available. Just to fill my stomach I go in the mess, take the food in the plate, eat it if its eatable to some extent (so that my stomach won't be empty) and then leave the plate and wash my hands. My weight have reduced by 3-4 kgs since I came here. Right now my weight is 50-51 kgs.
After coming here in hostel I eat the food prepared in the mess without any fuss or any kind of taste. There's no satisfaction after eating the food. It is so tasteless that sometimes I think my tongue will forget all the different tastes that are available. Just to fill my stomach I go in the mess, take the food in the plate, eat it if its eatable to some extent (so that my stomach won't be empty) and then leave the plate and wash my hands. My weight have reduced by 3-4 kgs since I came here. Right now my weight is 50-51 kgs.